Kendimden İleriye.

Ne de güzelmiş İzmir' in kavakları..
Sunset' de birası, Kordon da cabası.
Çok sevilenle yapılası seyahatlermiş kendini kıldıran.
Neptün' le aramda ne kadar var ki?
Mutluyum Hatay kadar.
Crown kadar şık ve güzelim.

İçimdeki Muğla aşkıyla çıkarken yola, solugumda dünyayı gezdim aslında. Ben uzun yolculuklarda ışıklarda bırakıyorum dertlerimi, her kırmızı ışıkta bir keder serpiyorum. Sessizleşiyorum, sanırım dedikleri büyümek kelimesinin tadına varıyorum.

Bin pişman olduklarım da olsa,
Şarap içerken Ugur' la film aşkıyla, Günseli eklendi sefamıza.
Coştuk eglendik buharlandık belki sonrasında..

Kimler geldi geçti de kıyamadım kimlerime, benliğimdekilerime.
Hayat' ı yeniden tattım,
Yeniden yaşadım belki 1, 2 günde.
Kimse de değil kendimde aradım gerçeklerimi de.

Güzeldi, benim olmayanı benim saymak bile.
Benim olmamışı benim saymak bile.
Benimle olmasını istemediğimi benim saymak bile.