Cumartesi, Haziran 05, 2010

Uzaktan Doğana

Sakinliğine sarılır insan sevgilinin,
Huzuruna güvenir de basar ya bağrına,
Bir kıvılcımla yanar bedenler,
Sevmeyi seversin zamanla.

Güzel sevdi diye sevmiştim.
Saygıyla bakardı parmaklarımın arasındaki çizgilere bile.
Şimdi buzda ayak uçlarım.
Soğudu o yanan bedenlerden biri.

Kelime sürüleri elimde,
Dilime yönelmekten uzak.
Ben yakın sen uzak,
Sen yakın ben uzak.

Zamanın birikimi olsa da içimde
İçimde biriktirmeyi sevdim,
Dışa savurdukça içlendim,
İçlendikçe konuştum,
Konuştukça yoruldum,
Yoruldukça Sustum.

Şimdi o susmayan kelimelerimi tutuyorum iki kişi adına belki bir gün işe yarar da söyleyebilirim diye..