can'a

donuk zamanın boş sayfalarını karıştırdım dün.. yaşamla ölüm arasında kalmış o ince vebali gördüm.
yanımda olmak istermişcesine kucakladı beni.. bende onu.. varlıgı nasılda varmış yoklugunda bile.. becermiş en uzaklardayken de hayatta kalabilmeyi pek çogumuz yapamazken, boşken.. rüya mıydı? hayal miydi? istek miydi? sorumsuzca gelmişti. bu degildi önemli olan gelmişti ya, rüyaydı aslında en güzellerinden.. yaralıydı yüzüm koşuştururken, bi yerlere yetişiyorken tam da o sırada yaralı yüzümü sarmaya gelmişti... o an en berbat eczane bile tertemizdi hijyen olmuştu adeta.. sevdi yüzümü sağ yanımdaydı yaram, önce acıdı, sonra kapandı, sonra iyileşti şefkat görünce.. özlemiş..
saygılarımla ruhum..