Pazartesi, Temmuz 07, 2008

kıymetli zamanlar


Pembeydi zaman, lütufsuz gülmeler belirdi sonradan. Düşüncesizce söylenmiş sözler, yargılanmış hayatlara örnek oldu. Bitmeliydi bazen, bazense ertelemekti hasolan. Bir işçinin lavaboda bıraktığı izmarit çöpüydü hayat. Silsilesiz toplumlara nakledildi örneklemler. kimseler mutlu olmadı bu yüklemlerden. Kapatmalı tüm konuları, o söylemese de derinden acıtmaya başladı yaram. Sessiz olmak zorundaydım, paylaştıkça azalan tadım kaçtı.

Yüküm yine hafif, ruhum agır..
Yine taşımıyor beden beni.
Zaman yine koyulaştı!

01/07/2008-00:49

0 ATIFLAR: