Pazartesi, Temmuz 07, 2008

dey(ğ)iş'im

Can'a duyulan hasret büyüdükçe cana yakın olmaya layık gördüm kendimi. Bütün zamanların ona ait olması hoş değildi, hoş belki böylesi gerekliydi. Toprağı özleMekti güneş isterken ruhumu. Kollarında uyumak istedim bugün.. sana ağlamak..

bir ses duymak -bana seslen istedim- dokun, inan, güven, sığın, acizliğim geldi aklıma..
Ağladım..
Sustum..

Bana birşeyler söyle inanmak istiyorum anlaşılır olduğuma.

0 ATIFLAR: